روزانه ها

 آدرین دیر زمانی میشه برات ننوشتم و از

لحظات روزانه زندگیت برات به یادگار نگذاشتم و در اصل

تنبلی کردم ولی شاید از همه جا سخن گفتن طولانی بشه ولی

می نویسم تا بخوانی و بدانی :

برمیگردم به تولدت که امسال را به عشق و سلیقه خودم در سالن خسروی برات گرفتم

شب خیلی خوبی برای من وتو و همه بود شبی که هنوز با اکثر

دوستان درموردش صحبت میکنیم و تا به امروز

حداقل صد مرتبه فیلمش را با هم

مرور میکنیم و تو عاشق

تولد و فیلم وکیک

شمع و رقص

.........

به قول بزرگترها فارغ التحصیلی 

و دامادیت به امید خدا ( فکر کنید من مادر شوهر یک از نی نی ها امروزه بشم )

ولی تنها نقطه ناراحت کننده این بود که خانواده خاله گوهر به خاطر

پاسپورت ها و اعتبارشان و بسته بود سفارت در انگستان

برای تولد نتونستد بیاییند و با تاخیر یک ماهه

کارشان درست شد که آخر شهریور

سام و عمو فرزین آ مدن ایران خیلی خوب بود و تو

با سام بهت خیلی خوش میگذشت و کلی بازی و شادی خیلی خوب

بود ایکاش ایران زندگی میکردن که بیست ویک سال فقط به تعطیلات تابستان

 تکنولوژی رو به پیشرفت دل خوش نباشیم که جای محبت های نزدیک

را گرفته ولی بار هم خدایا شکر که با یک گوشی میشه به تمام

دنیا سرک کشید بیست ویک سال پیش نامه می نوشتی

دو ماه بعد میرسید و برای پنچ دقیقه حرف زدن

سه روز شماره را با تلفن

انگشتی میگرفتم

آخر هم سلام الو الو الو ..........

....................... خداحافظ و قبض تلفن خیلی زیاد

و در تمام روزهای دیگه

آدرین پسر شیطونی کرد و من حرص خوردم

آدرین پسر حرف زدنت خیلی بهتر شده و خوبی اینه که کلمات

را سعی میکینی درست تلفظ کنی و باز هم شیرینی

کودکانه خودش را دارد ولی خدایا شکر وسپاس

همه چیز خوبه ولی خیلی لجباز شدی

 من را هم سحر صدا میکنی

سحــــــــــــــــــــر